Mobilio z 2001 roku miał wymiary pełnowymiarowej skrzyni ładunkowej, ale jednocześnie mógł pomieścić do siedmiu pasażerów wewnątrz, osiągając przy tym wysoką efektywność paliwową.
Honda zaprojektowała ten mały MPV z myślą o japońskim rynku. Klienci oczekiwali pojazdu, który byłby łatwy w prowadzeniu i parkowaniu, dobrze radziłby sobie w ciasnych miejscach parkingowych oraz był bezpieczny. Mając to na uwadze, japońscy inżynierowie stworzyli pojazd większy od kei-cara, ale o podobnej przestrzennej konstrukcji. Testy zderzeniowe przeprowadzili znacznie powyżej wymagań prawnych, sprawdzając samochód podczas zderzenia czołowego z dwutonowym pojazdem.
Mobilio, z wysokim przednim pasem i krótką maską, nie różniło się zbytnio od innych samochodów w swojej kategorii. Zainstalowano w nim parę drzwi suwnych z tyłu, co rozwiązało problemy związane z ciasnymi parkingami.
Jednak w samochodzie działo się więcej wewnątrz niż na zewnątrz. Podwójne suwane drzwi z tyłu zapewniały łatwy dostęp do środkowej kanapy, która mogła pomieścić trzy małe osoby. Za nią znajdowały się składane fotele, które były odpowiednie tylko dla małych dzieci, a po złożeniu chowały się płasko na podłodze pod środkowym rzędem. Zestaw wskaźników był podstawowy, z trzema tarczami. Oprócz obrotomierza i prędkościomierza, trzeci wskaźnik przedstawiał informacje o poziomie paliwa i temperaturze płynu chłodniczego.