To było nietypowe, aby producent samochodów masowej produkcji stworzył supersamochód, ale Honda mimo to podjęła się tego wyzwania i w 1990 roku zaprezentowała model NSX; New Sportscar eXperimental.
Soichiro Honda wciąż żył, gdy samochód został wprowadzony na rynek. Chociaż był już za stary, by brać udział w jego rozwoju, jego zespół sprawił, że ten sen stał się rzeczywistością. Honda chciała stworzyć supersamochód, którym można jeździć na co dzień. Jego celem była słynna Ferrari 348, a efekt był zdumiewający. Nawet słynny mistrz Formuły 1 Ayrton Senna przyczynił się do rozwoju tego samochodu.
Samochód został zaprezentowany na Targach Motoryzacyjnych w Chicago w 1989 roku. Nie był jeszcze w pełni gotowy do produkcji. Wstępny projekt powstał w studiu projektowym Pininfarina we Włoszech, a kształt nadwozia inspirowany był myśliwcem F16. Użycie aluminium pozwoliło zaoszczędzić 200 kg (440 lbs) wagi nadwozia. Samochód miał niezależne zawieszenie aluminiowe z przodu i z tyłu. W wersji bez liftingu zamontowano reflektory wychylne.
Wewnątrz NSX wyposażony był w dwa nisko osadzone sportowe fotele kubełkowe, które przytrzymywały pasażerów i zapewniały bezpieczeństwo podczas szybkiego pokonywania zakrętów. Zestaw wskaźników miał ten sam design, co Accord z tej samej epoki. Nie był to zbyt wystawny wygląd.
Początkowo samochód badano z silnikiem V6 o pojemności 2.0 litra, ale pomysł ten porzucono na rzecz silnika 3.0 litra VTEC, który był używany do 1997 roku, kiedy zamontowano nową jednostkę 3.2 litra.
Standardowa skrzynia biegów to 5-biegowa manualna, a w 1994 roku dostępna była 4-biegowa automatyczna z ręcznym przełączaniem biegów.