Kiedy Honda wprowadziła model NSX w 1991 roku, wstrząsnęła branżą motoryzacyjną, udowadniając, że supersamochód może być używany na co dzień. W 1997 roku ulepszono ten pojazd.
Trzy litery w jej nazwie pochodzą od New Sportscar eXperimental, a nadwozie wykonano z aluminium. Silnik umieszczony w centralnej części oraz niezależne zawieszenie w każdym z narożników sprawiały, że samochód był bardzo zwrotny. Gdy gotowy był prototyp, legendarny kierowca Formuły 1 Ayrton Senna prowadził NSX i w kilku słowach odesłał zespół inżynierski do poprawy samochodu, co opóźniło premierę wersji produkcyjnej o osiem miesięcy. Ostateczny efekt jednak przekroczył wszelkie oczekiwania i zwiększył sztywność pojazdu o 50%. Do 1997 roku NSX był znany na całym świecie, a klienci domagali się lepszych osiągów na prostych odcinkach, nie tylko doskonałego prowadzenia.
Dla modelu z 1997 roku Honda wprowadziła kilka zmian w nadwoziu. Na początek, wymieniono przedni zderzak i dodano szerszy centralny grill. Najważniejszą zmianą były zmiany w kabinie. W oryginalnej wersji NSX miało czarne słupki i dach, natomiast po 1997 roku były one w kolorze nadwozia. Na liście opcji znalazł się też nowy zestaw lekkich felg aluminiowych.
Wnętrze również doczekało się niewielkich zmian w desce rozdzielczej, która przestała być czarna jak w wersji oryginalnej. Producent oferował także różne opcje kierownic. Poza tym wnętrze pozostało przyjazne dla użytkownika, które Honda zaprojektowała w 1991 roku dla modelu NSX.