Trzecia generacja Hondy Prelude wyróżniała się rewolucyjnym stylem w porównaniu do poprzednika, z cechami stylistycznymi wspólnymi z później wprowadzoną Hondą NSX.
Charakterystyczny design przyciągał uwagę ludzi dzięki wysuwanym reflektorom, które po raz pierwszy zainstalowano w Prelude. Przód został wygładzony, a tył zmieniony poprzez zintegrowany spojler w pokrywie bagażnika.
Widoczność poprawiła się dzięki zwężonym słupkom dachowym, a powierzchnia szyb została zwiększona o 30%, przy czym Honda podkreślała, że nowy dach był jeszcze mocniejszy niż stary.
Honda wprowadziła wiele innowacyjnych rozwiązań z nowym Prelude, takich jak niezwykły współczynnik oporu powietrza wynoszący 0,34 oraz pierwsze na świecie mechaniczne czterokierunkowe układ kierowniczy dostępny w samochodzie osobowym. Dzięki nowemu 4WS samochód mógł pokonywać zakręty nieco szybciej niż przy 2WS, a przy zwiększonej prędkości kierowcy mieli trochę więcej miejsca na ewentualne błędy.
Mimo zwiększonej wagi w porównaniu do poprzedniej generacji Prelude, nowy model oferował lepsze osiągi dzięki 2.0-litrowemu silnikowi 4-cylindrowemu o mocy 135 KM. Silnik był sparowany z 5-biegową skrzynią manualną lub 4-biegową automatyczną. Jak na tamte czasy, Prelude potrzebował około 9 sekund, aby osiągnąć 100 km/h.
Wewnątrz, Prelude był wyposażony w twarde i komfortowe fotele kubełkowe z manualną regulacją. Wskaźniki były podstawowe i łatwe do odczytania, a deska rozdzielcza była dobrze zaprojektowana.