Pomimo niepełnej nazwy, model That’s został zaprojektowany jako kei-car przeznaczony na rynek japoński, skierowany do klientów, którzy poszukiwali czegoś innego. That’s była odpowiedzią Hondy na ich potrzeby.
Kei-cars, czyli lekkie samochody, powstały w Japonii w 1949 roku, a regulacje dotyczące ich konstrukcji były precyzyjne i obejmowały wymiary, pojemność silnika oraz moc. Zachęcano obywateli do ich zakupu, aby zmniejszyć zanieczyszczenia i przezwyciężyć problemy z korkami. Segment kei-car stanowił około jednej trzeciej całego japońskiego rynku samochodowego. Honda That’s została zaprojektowana i stworzona, aby należeć do kategorii kei-car, a mimo że może wydawać się nieatrakcyjna dla innych krajów, w Japonii okazała się idealnie dopasowana.
Dzięki wysokiemu nadwoziu i bardzo krótkiej masce, That’s była dobrym przykładem zasady projektowania formy z myślą o funkcji. Japoński producent starał się zaoferować samochód z wystarczającą przestrzenią wewnętrzną dla czterech pasażerów, jednocześnie zachowując wymagane wymiary pojazdu. Chociaż wyglądała jak sześcian z przedłużeniem z przodu i reflektorami, była praktycznym pojazdem.
W środku zamontowano cztery siedzenia, z tylną kanapą składana na pół. Z przodu, aby uprościć konstrukcję podłogi, producent umieścił wybór biegów obok kolumny kierowniczej. Jednostka infotainment znalazła swoje miejsce w środkowej części deski rozdzielczej. Producent zamontował okrągły zestaw wskaźników z prędkościomierzem oraz dwoma wskaźnikami dla paliwa i temperatury płynu chłodzącego.