Hyundai kontynuował tradycję oferowania modelu Excel w wersji trzydrzwiowej dla ostatniej generacji tego auta w 1994 roku.
Chociaż producent używał nazwy Excel przez trzy generacje, nie mógł jej stosować na całym świecie. W trzeciej generacji, która w niektórych krajach była uznawana za drugą, Hyundai zrezygnował z kanciastych kształtów na rzecz zaokrąglonych paneli nadwozia, podążając za trendem bio-designu. W zależności od państw, samochód sprzedawano jako Excel lub Accent. Na przykład, nazwa Excel była zastrzeżonym znakiem towarowym dla Lotusa, co uniemożliwiało Hyundaiowi jej użycie. Hyundai miał ambitne plany, by dorównać dużym producentom, takim jak Honda i Toyota, ale nie potrafił dorównać ich parametrom.
Excel nie był już autem dla ubogich. Oferował przyzwoite standardowe wyposażenie oraz estetyczny wygląd, z zaokrąglonymi krawędziami zgodnymi z trendami designu z połowy lat 90-tych. Zderzak przedni w kolorze nadwozia z szeroką kratką na dole podkreślał nowoczesny styl. Zestaw bocznych, przezroczystych kierunkowskazów odpowiadał wyglądowi innych małych pojazdów segmentu. W wersji trzydrzwiowej, wznosząca się linia okien oraz nachylona ku przodowi klapa bagażnika nadawały samochodowi sporty charakter.
Wnętrze modelu Excel zrezygnowało z prostych linii na desce rozdzielczej, wprowadzając zaokrąglenia w panelach instrumentów i drzwiach. Hyundai nadal instalował okna korbkowe w pojeździe, ale na liście opcji dodał również elektryczne. Klimatyzacja była dostępna za dodatkową opłatą. Wnętrze miało wystarczająco miejsca dla czterech przeciętnych dorosłych. Dziwnie jednak, przestrzeń z przodu nie była idealna dla wyższych osób, nie wspominając o minimalnej przestrzeni na nogi z tyłu.