Z powodu problemów z prawami autorskimi, subkompaktowy pojazd od Hyundai otrzymał różne nazwy na różnych rynkach.
Hyundai był wówczas małym producentem samochodów, który starał się zdobyć miejsce na światowym rynku motoryzacyjnym. Rozwijał się, korzystając z licencjonowanych części i silników od Mitsubishi Motors, a następnie wszedł na rynek amerykański i europejski. W 1990 roku koreański producent zaprezentował model Elantra, wchodząc tym samym do bezpośredniej rywalizacji z Honda Civic, Toyota Corolla i Opel/Vauxhall Astra Mk 3.
Wygląd zewnętrzny samochodu zdawał się być inspirowany innymi japońskimi pojazdami zaprojektowanymi pod koniec lat 80., które następnie zostały przycięte na brzegach, aby wyglądały nowocześnie. Zauważalne były pewne zakrzywione linie i panele, ale nie na tyle, aby ukryć charakterystyczne kształty. Mała atrapa wlotu powietrza z przodu przypominała niektóre modele Hondy, podczas gdy opadające reflektory były podobne do europejskiego Opla/Vauxhalla Vectra.
Wnętrze było przyjemne, z zaokrągloną deską rozdzielczą i rozbudowanym zestawem wskaźników na centralnej konsoli. Podobnie jak w niektórych innych japońskich pojazdach, znalazły się tam dwa duże wskaźniki dla obrotomierza i prędkościomierza, wskaźnik temperatury płynu chłodzącego po lewej stronie oraz wskaźnik poziomu paliwa po prawej. Klimatyzacja była dostępna na liście opcji lub standardowo w wyższych wersjach wyposażenia. Wnętrze było dostosowane do przewozu do czterech dorosłych pasażerów, chociaż tylni pasażerowie mieli ograniczoną przestrzeń na nogi.