Pierwsza generacja Lantry była na rynku tylko przez pięć lat, zanim Hyundai zastąpił ją w 1995 roku modelem Lantra J2.
Hyundai nie ustępował. Zdecydowanie naciskał na swój dział badań i rozwoju, aby pracował nad nowymi produktami. W zasadzie, w momencie gdy pierwsza Lantra trafiła na linię produkcyjną, producent samochodów rozpoczął prace nad jej następcą, a nie tylko nad odświeżoną wersją.
Era biodesignu miała się rozpocząć, a kształty w formie trapezów z lat 80. zaczęły znikać z rynku. Ten trend doskonale pasował do koreańskiego stylu projektowania. Chociaż nie do końca potrafili go opanować, podejmowali próby. Był to proces prób i błędów, ale Hyundai zaakceptował wysoką cenę szybkiego rozwoju. Może niektóre kształty nie były zbyt oryginalne, jak reflektory o owalnym kształcie przypominające te z Hondy Civic z 1991 roku, ale doskonale współgrały z krzywiznami nadwozia.
Wnętrze charakteryzowało się prostym designem z większą ilością zakrzywionych linii. Nawet otwory wentylacyjne były zakrzywione i nawiązywały do zewnętrznego trendu biodesignu. Oferowało przyzwoitą przestrzeń dla czterech dorosłych osób, z dobrą wysokością sufitu dla pasażerów z tyłu. Jeśli chodzi o miejsce na nogi, to zależało od wzrostu pasażerów z przodu.