Infiniti wprowadziło trzecią generację serii I (I30 i I35) na rynek japoński w 1998 roku, znaną jako Nissan Cefiro, podczas gdy klienci w USA otrzymali ją w następnym roku jako model z 2000 roku.
Tak jak w innych przypadkach, Infiniti zaprezentowało luksusową wersję wyłącznie japońskich modeli Nissana na rynku amerykańskim, taką jak I30/I35 z 2000 roku. Głównymi konkurentami były dwa inne japońskie marki – Acura i Lexus, a mianowicie modele TL i ES 300. Musiał także konkurować z Cadillac Catera. Mimo iż dzielił niektóre podzespoły z Nissana Maxima, materiały użyte w wnętrzu wyraźnie przekształcały I30/I35 w pojazd premium.
Stylistyka nadwozia przypominała Nissana Maxima, lecz dzięki chromowanej osłonie chłodnicy i przeprojektowanemu zderzakowi, I30/I35 prezentował się bardziej elegancko. Płynne linie pozbawione były ostrych kątów, a lekko wznosząca się linia okien kończyła się na klapie bagażnika, która mogła być ozdobiona małym skrzydłem. Z tyłu, światła tylne były wydłużone od błotników do klapy bagażnika, z lampą cofania umieszczoną na górze i chromowaną poprzeczką pomiędzy nimi.
Jak już wspomniano, wnętrze miało bardziej estetyczny wygląd niż Maxima, ale pod względem designu było podobne. Styl kabiny podążał za tymi samymi pomysłami co zewnętrze, z zaokrąglonymi liniami od centralnej konsoli do deski rozdzielczej i zaokrąglonymi kątami wentylacji. Jedynym kanciastym elementem był system audio zamontowany nad panelem klimatyzacji. Dzięki zwiększeniu rozstawu osi o 2 cale, pasażerowie z tyłu mieli odpowiednią przestrzeń na nogi.