Infiniti wprowadziło model Q45 na rynek amerykański w 1989 roku jako swój flagowy model, jednak nie był to całkowicie nowy pojazd.
Nissan postanowił mocniej zaangażować się w promocję serii Q45, która w rzeczywistości była jedynie przebranym Nissanem Cedric Cima z rynku japońskiego. Jak można się było spodziewać, były pewne różnice, poza emblematem i reflektorami.
Niecodziennie jak dla większości samochodów na rynku, Q45 nie miał przedniego grilla. Zamiast tego, zespół projektowy stworzył przednią część nadwozia o płaskim kształcie z dużym emblematem na środku. Infiniti zapewniło potrzebny do chłodzenia silnika przepływ powietrza poprzez grill na dolnej części zderzaka. Zaokrąglone krawędzie i opadające tylne okno nadawały mu sportowy charakter w porównaniu do Lexusa LS400, jego głównego konkurenta.
Wewnątrz Infiniti zainstalowało kubełkowe fotele z przodu z wysokim wyprofilowaniem oraz wygięty kokpit z centralnym panelem skierowanym w stronę kierowcy. Zestaw wskaźników był szeroki i węższy niż w większości samochodów z tamtej epoki. Dzięki długiemu rozstawowi osi, Q45 zapewniał wystarczająco dużo miejsca dla czterech dorosłych osób. Z tyłu, wysoki tunel środkowy sprawiał, że środkowe siedzenie było prawie nieużyteczne. Przynajmniej oferował dużą przestrzeń bagażową.