Opirus/Amanti, wprowadzony jako flagowy model Kii w 2003 roku na targach motoryzacyjnych w Genewie, zbudowany był na tej samej platformie co Hyundai XG350.
Producent samochodu podkreślał, że jego celem była produkcja auta dla profesjonalistów w wieku 40-60 lat, wyposażył je we wszystkie dostępne technologie i udogodnienia. Szkoda, że nie zainwestowano więcej w dział projektowy, ponieważ wygląd auta przypominał przednią część Jaguara S-Type oraz Mercedesa E-Class, a tył nawiązywał do Lincoln Town Car.
Z przodu cztery okrągłe reflektory po obu stronach stylizowanej atrapy chłodnicy zaskoczyły rynek. Dzięki temu designowi samochód był bardzo łatwy do rozpoznania w ruchu miejskim. Jego sylwetka, z przesuniętym ku tyłowi kabiną, pochyloną szybą i niemal pionowym tylnym oknem, wywoływała skojarzenia z pojazdem napędzanym na tylną oś, mimo że był to model z przednim napędem. Z tyłu poziome światła tylne rozciągały się od tylnych błotników do klapy bagażnika, z lampkami wspomagającymi na rogach.
Wewnątrz Kia zamontowała drewniane wykończenia na desce rozdzielczej, panelach drzwiowych i w centralnej konsoli, co nadawało samochodowi luksusowy charakter, choć był on o 30% tańszy od Mercedesa E350. Producent oferował pojazd w jednej wersji wyposażeniowej na rynek amerykański, która obejmowała skórzaną tapicerkę, automatyczną klimatyzację, podgrzewane przednie siedzenia oraz wysokiej jakości system audio z odtwarzaczem CD i kaset. W innych krajach model Opirus/Amanti był dostępny z podgrzewanymi i regulowanymi tylnymi siedzeniami. Dzięki dłuższemu rozstawowi osi niż Hyundai XG, oferował więcej miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu.