W 1998 roku Kia wprowadziła na rynek europejski drugą generację modelu Shuma, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych pojawił się lepszy model o nazwie Sephia lub Spectra, w zależności od wersji nadwozia.
Kia zaprojektowała platformę pierwszej generacji Sephii i kontynuowała rozwój, wprowadzając linię Shuma/Sephia w 1998 roku. Młody koreański producent zaryzykował więcej w drugiej generacji, całkowicie zmieniając design i wnętrze. Może nie na lepsze, ale z pewnością różniło się od swojego poprzednika.
Patrząc na przód, niektórzy mogą pomyśleć o pomniejszonej wersji modelu Taurus, który był już na rynku od dwóch lat. Jednak Shuma była skierowana na inne rynki. Klienci w USA otrzymali bardziej konwencjonalne podejście do designu w modelu Sephia, będącym bliźniakiem Shumy. Z boku, wersja europejska prezentowała swoje zaokrąglone panele nadwozia i wygładzone krawędzie. Jej trójboksowy kształt był nieco zmodyfikowany dzięki szerszemu słupkowi C i wysokiemu, krótkiemu bagażnikowi.
Wnętrze było dość interesujące dla koreańskiego producenta. Zaokrąglone kształty deski rozdzielczej przypominały te zamontowane w Fordzie Contour/Mondeo, z kierowcą otoczonym zestawem wskaźników i centralną konsolą. Kia współpracowała z Mitsubishi i inspirowała się jej zaokrąglonymi przyciskami do sterowania klimatyzacją, ale umieściła je niżej, co utrudniało ich obsługę kierowcy. Z tyłu samochód oferował wystarczająco dużo miejsca dla dwóch pasażerów, podczas gdy trzech to już było za dużo.