W Związku Radzieckim przemysł motoryzacyjny koncentrował się głównie wokół fabryki w Togliatti, gdzie produkowano samochody marki Lada/Zhiguli w różnych wersjach.
Trudno było ukryć włoskie korzenie modelu Fiat 124 pod zmienioną i odnowioną karoserią Lada. Jednak to nie interesowało zbytnio towarzyszy z Kremla. Liczyło się dla nich, że samochód miał przynieść cenne waluty obce w obliczu dramatycznej sytuacji ekonomicznej w Rosji. Zespół inżynieryjny zauważył wpływ europejskich trendów wzorniczych i udoskonalił już stary pojazd.
Na zewnątrz kształt auta nadal przypominał stację wozu Fiat 124, ale zamiast okrągłych reflektorów zamontowano prostokątne. Ponieważ nie znaleziono sposobu na zamontowanie plastikowych zderzaków o opływowym kształcie, pozostawiono metalowy zderzak z poprzednich modeli, dodając do niego gumowe paski. Z tyłu lekko pochylona klapa bagażnika została przeprojektowana, aby pomieścić bardziej wyraziste światła tylne.
Wewnątrz zespół projektowy zainstalował nową deskę rozdzielczą z ulepszonym zestawem wskaźników. Umieszczono tam większy prędkościomierz i mniejsze wskaźniki, a obrotomierz został usunięty. Mimo że większość producentów samochodów oferowała już elektryczne szyby, Lada wciąż miała okna na korbkę bez żadnej innej opcji. Jak można się było spodziewać, klimatyzacja nadal była niedostępna. Z tyłu jedyną opcją powiększenia bagażnika był system składania siedzeń.