Veneno był jednym z najrzadszych Lamborghini, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. Powstały tylko trzy wersje coupe i dziewięć roadsterów, a mimo że roadsterów było trzy razy więcej, były znacznie droższe.
Kiedy Włosi stworzyli Veneno (co oznacza jad), nie chodziło tylko o zmianę znaczka na innym modelu i dodanie jakichś dziwnych pasków. Zdecydowali się na zaprojektowanie jednego z najbardziej agresywnie wyglądających samochodów w historii. Wyglądał jak połączenie Predatora z Terminatoorem, a roadster dodał do tego nutę statku kosmicznego.
Roadster Veneno miał kształt klina, z aerodynamicznymi płetwami na zewnętrznej stronie przednich błotników oraz na dole przedniego spojlera. Nadkola miały zaokrąglony, sześciokątny kształt z przodu i kwadratowy z tyłu. Pochylona szyba była kontynuowana po bokach przez okna drzwi, które były wycięte w taki sposób, aby wizualnie łączyć słupki A z komorą silnika. Za kokpitem znajdował się wlot powietrza w długiej, centralnej płetwie. To rozwiązanie występowało tylko w samochodach wyścigowych długodystansowych. Duże skrzydło z tyłu i masywny dyfuzor pod zderzakiem dopełniały całości. Cała karoseria była wykonana z CFRP.
W środku, Veneno oferował sportowe fotele kubełkowe i cyfrową tablicę przyrządów. Nisko osadzona konsola centralna miała przyciski do zmiany biegów i uruchamiania silnika, który znajdował się pod czerwoną nakrywką. Fotele kubełkowe wykonane były z materiałów Forged Composite.