Był to ostatni model Lancia A112 Abarth przed przekształceniem w Lancię Y10 w 1986 roku, oparty na starej platformie stworzonej przez Fiata dla modelu 128.
W 1969 roku mały włoski producent samochodów Autobianchi zakupił platformę Fiata 128, skurczył ją i nadał jej nowe życie w postaci modelu A112. Samochód ten powstał, aby konkurować z Mini, które zdobyło sławę dzięki zwycięstwom w rajdzie Monte Carlo. Chociaż nie osiągnął takich wyników sprzedaży jak brytyjski samochód, był to udany model, wyprodukowany w ponad 1,2 miliona egzemplarzy. Po tym, jak Fiat nabył Autobianchi, jego produkty zaczęły być sprzedawane pod marką Lancia.
Wygląd zewnętrzny samochodu przypominał w dużej mierze oryginalną Autobianchi A112 z końca lat 60-tych, z dwoma okrągłymi lampami, które znajdowały się wyżej niż maska. Wczesne lata 70. to czas, gdy Abarth dostroił ten mały hatchback, a pierwszy model Lancia A112 Abarth zjechał z taśmy montażowej w 1982 roku. Wersja z 1984 roku była głównie modernizacją, która obejmowała czarną plastikową kratkę z przodu oraz czarne plastikowe klamki drzwiowe.
Wnętrze samochodu zaprojektowano z myślą o czterech dorosłych pasażerach, chociaż tylne siedzenia były dość ciasne. Przed kierowcą znajdował się mały panel wskaźników z dwoma dużymi tarczami dla prędkościomierza i obrotomierza. Wskaźnik temperatury cieczy chłodzącej oraz poziomu paliwa umieszczono wewnątrz tarczy prędkościomierza. Z przodu znajdowały się dwa kubełkowe fotele z odpinanymi zagłówkami, tapicerowane ekologiczną skórą (winyl).