Lancia Aprilia była ostatnim dziełem Vincenzo Lanci, założyciela firmy, ale niestety nigdy nie zobaczył modelu produkcyjnego.
Włoski producent samochodów zaprezentował Lancię Aprilia na targach motoryzacyjnych w Paryżu w 1936 roku, a Vincenzo Lancia miał wielkie nadzieje związane z tym rewolucyjnym autem. Jednak zmarł w lutym 1937 roku po ataku serca i nigdy nie ujrzał, jak jego dzieło zdobywa rynek. Mimo to, Aprilia odniosła duży sukces, ponieważ pierwsza seria produkowana była w latach 1937-1939 i sprzedano 10 354 egzemplarzy. Potem rozpoczęła się II wojna światowa. Produkcję wznowiono po wojnie, ale to była już inna Europa.
Kiedy założyciel firmy powierzył Battista Falchetto zaprojektowanie auta, celem było stworzenie opływowego pojazdu. I tak się stało. Aprilia miała wąski przód z V-kształtnym grillem chłodnicy, otoczonym zakrzywionymi dolnymi błotnikami. Z boków samochód prezentował unikalny tył, który był zaokrąglony i opadał w stronę tylnej części, co skutkowało imponującym, jak na tamte czasy, współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym 0,47 Cx. Dodatkowo, drzwi otwierające się jak w lodówce, zapewniały wolną przestrzeń przy wejściu, bez słupka B pomiędzy słupkami A i C.
Wewnątrz geometryczny design charakteryzował się kwadratowymi wskaźnikami umieszczonymi przed kierowcą, co było nietypowe jak na 1937 rok, kiedy wielu innych producentów wciąż montowało je w centralnej części deski rozdzielczej. Samochód był dostępny w wersji Standard lub Luxury, przy czym ta ostatnia oferowała skórzane siedzenia i tapicerki drzwi. Dodatkowo, producent rozważał zamontowanie kieszeni w drzwiach.