Urodzona przed II wojną światową, Ardea była najmniejszym nagradzanym modelem Lancia Aprilia. Wyprodukowano ją w czterech seriach, a druga zaczęła się tuż po zakończeniu wojny. Włosi wiedzieli, że muszą się pospieszyć.
Podczas gdy w niektórych częściach Włoch ruiny wciąż się tliły, a samochody były rzadkością na drogach, pracownicy wracali do fabryki Lancia, sprzątali narzędzia i ponownie rozpoczynali produkcję. Lancia musiała się odrodzić. I zrobili to, wykorzystując przedwojenne modele, a Ardea okazała się idealnym autem dla zrujnowanego kraju.
Ardea była idealna na te historyczne chwile. Krótka, ale z czterema drzwiami, łatwa w prowadzeniu, z konstrukcją nadwozia na ramie, doskonale radziła sobie na nieutwardzonych lub uszkodzonych drogach. Reflektory zamontowane były na przednich błotnikach, a nowy system elektryczny zapewniał lepszą widoczność w nocy. Pochylona tylna część kryła przyzwoity bagażnik, który otwierany był od góry. Na tylnych panelach, za drzwiami, znajdował się kierunkowskaz boczny, który wysuwał się na zewnątrz przy zmianie kierunku.
Aby dostać się do wnętrza, samochód miał cztery drzwi. Tylne były zawiasowe (drzwi suicydalne) i brakowało słupka B. Metalowy kokpit był prosty, z kilkoma zaokrąglonymi wskaźnikami. Jako element stylizacji, kierownica miała trzyramienny design w kształcie litery T. W pochylonej tylnej części znajdował się bagażnik z klapą otwieraną od góry.