Lancia zastąpiła linię Lambda dwoma modelami: Asturą i Arteną. Podczas gdy ten drugi był przeznaczony do masowej produkcji, pierwszy był bardziej ekskluzywnym pojazdem.
Wielka kryzys gospodarczy nie rozpoczął się jeszcze, a kwitnący przemysł włoski stwarzał możliwości dla zamożniejszych przedsiębiorców. Lancia była na skraju wprowadzenia ulepszeń do swojej oferty i zaprezentowała Asturę jako luksusowy sedan z potężnym silnikiem.
Lancia sprzedawała Asturę jako kompletny pojazd lub jako same podwozie, które miało być wykończone przez niezależnych producentów nadwozi. Czterodrzwiowy sedan był luksusowy i miał tylne drzwi zawiasowe oraz standardowe dla pasażerów tylnych. Jak większość włoskich samochodów z tamtej epoki, miejsce kierowcy znajdowało się po prawej stronie, co pozwalało lepiej widzieć krawędź drogi. Jednym z charakterystycznych detali Astury był lekko nachylony chłodnica, zaprojektowana w celu poprawy aerodynamiki.
W środku było miejsce dla pięciu dorosłych osób, z dużą ilością miejsca na nogi i głowę, dzięki wysokiemu dachowi. Deska rozdzielcza miała centralnie umieszczone wskaźniki prędkości, obrotów, ciśnienia oleju, amperomierza, temperatury płynu chłodzącego, zegara i poziomu paliwa. W wersji kabrioletu od Pininfariny, Astura zachowało tę samą bazę kół co sedan, co skutkowało prawdziwym czteromiejscowym kabrioletem.