To był wciąż pionierski okres w przemyśle motoryzacyjnym, a Lancia już zaprezentowała drugi model w swojej ofercie, Beta.
Vincenzo Lancia założył markę w listopadzie 1906 roku, a w 1907 roku wprowadził na rynek swój pierwszy model, 12HP-Alpha, który produkowany był przez rok do 1908. Założyciel firmy miał pomysł, aby nazwy jego pojazdów pochodziły z alfabetu greckiego. Oczywiście, drugim modelem była Beta.
W tamtych pionierskich czasach powszechne było dostarczanie samochodów do klientów w formie podwozia, z silnikiem, skrzynią biegów, kierownicą, deską rozdzielczą i fotelem kierowcy. Po dostarczeniu samochód trafiał do warsztatu specjalizującego się w nadwoziach, gdzie na życzenie klienta montowano karoserię. Lancia oferowała własne nadwozie, z dużymi przednimi błotnikami zaokrąglonymi nad kołami i dodatkowymi błotnikami z tyłu, aby utrzymać pasażerów z przodu w czystości. Beta była wyposażona w lampy acetylowe. Dostępny był również dach z płótna.
W ramach oficjalnego nadwozia, w strefie pasażerskiej zamontowano ławkę z przodu oraz kolejną dla pasażerów z tyłu. Interesującą opcją wspierającą kierowcę było podwójne sterowanie pedałem gazu. Można było je obsługiwać albo za pomocą pedału gazu, albo dźwigni, która mogła utrzymywać stały kąt otwarcia gazu. To było jak prehistoryczny tempomat.