Do 1999 roku Lancia straciła swoje wyścigowe aura i stała się ekskluzywną włoską marką, kupowaną przez tych, którzy przeżyli złoty okres modeli 037 i Stratos.
Lancia zbudowała model Lybra SW na tej samej platformie co Alfa Romeo 156, a dzięki dodatkowej przestrzeni bagażowej był on odpowiedni dla rodzin. Marki nie udało się znaleźć nowego miejsca na rynku, a kilka nietrafionych decyzji i problemy z niezawodnością doprowadziły niegdyś słynną markę na skraj bankructwa. W ciągu siedmiu lat produkcji sprzedała zaledwie 164660 sztuk w obu wersjach nadwoziowych: sedan i kombi.
Rozszerzony dach nad przestrzenią bagażową wymagał dodatkowego zestawu bocznych okien. Jednak w poszukiwaniu rozwiązań obniżających koszty, Lancia zastosowała te same tylne drzwi, co w wersji sedan. Choć to rozwiązanie było akceptowalne w samochodach masowych, w segmencie premium, do którego Lancia próbowała dotrzeć, było to nietypowe. Dodatkowo, umieszczone w narożnikach światła tylne przypominały dwa przecinki.
Wnętrze było znacznie bardziej przyjemne. Wysoka, lekko zakrzywiona deska rozdzielcza z drewnianymi wykończeniami poprawiała wizualną estetykę pojazdu. 5-calowy wyświetlacz systemu infotainment z opcją nawigacji i łącznością GSM dodawał nowoczesnego charakteru centralnej konsoli. Samochód oferowany był z tapicerką tkaninową lub skórzaną. Jego dzielona kanapa zwiększała pojemność bagażnika z 420 litrów (14,8 cu-ft) do 1300 litrów (45,9 cu-ft), co było mniej niż w Fordzie Mondeo, a także z wyższym progiem załadunkowym.