Land Rover zaczął nadawać nazwę swoim samochodom, więc dawny model Series III stał się Defenderem w 1990 roku.
Defender to jeden z najbardziej ikonicznych pojazdów na Ziemi, a jego pierwsze kroki w tym świecie miały miejsce w 1948 roku, kiedy nazwano go Land Rover Series I. W 1990 roku brytyjski producent samochodów produkował już model Series III w trzech rozmiarach, nazwanych 90, 110 i 130, w zależności od rozstawu osi. W ten sposób, gdy zmieniono nazwę, powstały odpowiednio Defender 90, 110 i 130.
Defender 90, ze swoim prostokątnym kształtem nadwozia i krótkim rozstawem osi, był zdecydowanie projektowany jako pojazd roboczy, a nie luksusowy. Dzięki okrągłym reflektorom, płaskiemu przodowi i małym zderzakom, Defender 90 wyglądał jak gotowy do podboju odległych zakątków Ziemi. Bok pojazdu miał kształt prostokątnej skrzyni, z płaskimi panelami i lekko pochyloną szybą przednią. Z tyłu, na bokach, tylne okna miały system otwierania przesuwanego, aby wentylować wnętrze. Z tyłu typowy dla Defendera był płaski, pionowy kształt, a drzwi zawiasowe z boku stanowiły jedyną opcję. Niezwykle jak na SUV-a, drzwi były otoczone dwoma mniejszymi oknami zamontowanymi na tylnym panelu nadwozia.
Wewnątrz, płaska deska rozdzielcza miała osobny panel dla instrumentów umieszczonych przed kierownicą. Wysoko umieszczone siedzenia z przodu nie oferowały wsparcia bocznego ani wyprofilowanych miejsc, a wysoki tunel skrzyni biegów oddzielał je. Z tyłu Land Rover oferował albo ławki zamontowane po bokach, skierowane do wewnątrz, dla czterech osób, albo standardową ławkę dla trzech.