Zaledwie pięć lat minęło od momentu, gdy Lotus wszedł do przemysłu motoryzacyjnego, a na londyńskim salonie samochodowym w 1957 roku zaprezentował model Type 14 – Elite jako ulicznie dopuszczony samochód wyścigowy.
W 1957 roku większość producentów samochodów wciąż korzystała z konstrukcji nadwozia na ramie. Ich ciężkie pojazdy potrzebowały dużych silników, by poruszać się z prędkością niewiele wyższą niż pociąg. Lotus był już zaangażowany w Formułę 1 i szybko nauczył się, że znaczna moc może prowadzić do problemów, podczas gdy lekki samochód ma większe szanse na lepszą dynamikę, nawet jeśli miał mniej mocy.
Na zewnątrz, mały Elite wyglądał jak nic innego na wystawie. Jego opływowe kształty, okrągłe reflektory i przypominający bańkę kształt szyby tworzyły zaskoczenie dla wszystkich. W 1957 roku stworzenie profilu podobnego do Elite było dużym wyzwaniem. Jego pochylona i zakrzywiona szyba oraz zaokrąglone tylne nadwozie nie pozostawiały wątpliwości co do liczby miejsc w samochodzie.
W środku Lotus zainstalował dwa kubełkowe fotele oraz wysoki tunel na skrzynię biegów, w którym umieszczono drążek zmiany biegów oraz pionowy hamulec ręczny. Aluminiowa deska rozdzielcza miała przyciski typu pull-push, bardzo przydatne na torze wyścigowym, ale mniej wygodne do codziennego użytku. Najważniejsze były obrotomierz i prędkościomierz na pięciodialowej tablicy przyrządów, a trzy pozostałe wskaźniki pokazywały poziom paliwa, temperaturę płynu chłodzącego oraz zegar.