Trzecia generacja Maserati Quattroporte została wydana pod nowym zarządem Alejandro de Tomaso, a jej rozwój rozpoczął się w 1976 roku, a produkcja rozpoczęła się w 1979 roku.
Znana jako Maserati Tipo AM330, Quattroporte z 1979 roku wróciła do napędu na tylne koła. Design stworzył Giorgetto Giugiaro, który zaprojektował samochód z bardzo wyrazistymi liniami stylistycznymi. Quattroporte była używana od 1983 roku przez włoskiego prezydenta Sandro Petriniego oraz przez śpiewaka operowego Luciano Pavarottiego. Do tego czasu był to jeden z najważniejszych modeli w historii Maserati. Prototyp pokazano na targach motoryzacyjnych w Turynie w 1976 roku, a produkcję zakończono w 1990 roku.
Kształt był długi i miał proste linie, charakterystyczne dla projektów Giugiaro. Cztery kwadratowe reflektory oraz aluminiowy grille z tridentem były podobne do tych występujących w innych modelach Maserati. Szyby były na tyle wysokie, że pomieściły osoby o wzroście 1,85 m (6 stóp) na tylnych siedzeniach. Z tyłu samochód był wyposażony w dwa wydechy.
Wnętrze samochodu wykończone było skórą i drewnem. Na desce rozdzielczej zamontowano owalny zegar, skierowany w stronę kierowcy. Samochód miał jednostkę klimatyzacyjną. Z tyłu, w zależności od opcji, samochód mógł pomieścić dwa lub trzy siedzenia.