Maybach stworzył model Zeppelin, aby być najluksusowym samochodem na świecie, jednak nie zdołał znaleźć wystarczającej liczby nabywców, co skutkowało nikłymi sprzedażami.
Po I wojnie światowej Maybach został zakazany od produkcji silników dla przemysłu lotniczego, a firma zwróciła swoją uwagę na przemysł motoryzacyjny, gdzie udało jej się zbudować prawdziwe arcydzieła, takie jak Zeppelin Doppel-Sechs DS8. Nazwa wskazuje, że samochód był wyposażony w podwójny silnik sześciocylindrowy o pojemności ośmiu litrów.
W 1931 roku Maybach zaprezentował model Zeppelin Doppel-Sechs DS jako wyższej klasy wersję DS7. W tamtych czasach większość producentów luksusowych samochodów dostarczała pojazdy w postaci nagich podwozi, a klienci mogli wybierać nadwozie od różnych wytwórców. Jednak Maybach oferował kompletną wersję samochodów, a DS8 był bardzo dużym autem według wszelkich standardów. Ważył więcej, niż zezwalało na to standardowe prawo jazdy. Z przodu miał duże, barokowe błotniki z zaokrąglonym pasem między nimi, który podpierał wielkie, okrągłe reflektory. Charakterystycznym elementem marki był pionowy, wystający chłodnica. Samochód miał silnik V-12, co sprawiło, że producent zamontował wysoki i długi przedział silnikowy z sześcioma klapami po każdej stronie, które kierowca mógł otworzyć lub zamknąć, aby przyspieszyć czas nagrzewania silnika lub utrzymać go w optymalnej temperaturze. Mała, pionowa szyba czołowa była wyposażona w parę wycieraczek zamontowanych na górnej stronie.
Wnętrze Maybacha charakteryzowało się luksusowym wykończeniem, ze skórzaną tapicerką, fornirem drewnianym oraz chromowanymi elementami dla przełączników i wskaźników. Producent zastosował centralny system zamka w czasach, gdy nawet okna ręczne były luksusowym udogodnieniem. Ponieważ Maybach oferował samochody dla wysokich rangą urzędników, królów i władców krajów, oferował je w wersji na krótkim lub długim rozstawie osi.