Czwarta generacja Mazdy 626 Wagon była złotym środkiem pomiędzy średniej wielkości hatchbackiem a MPV.
W latach 80. rynek MPV zyskiwał na popularności, jednak samochody typu kombi nie zamierzały łatwo się poddawać. Mazda miała już bardzo ceniony model, 626, więc japoński producent postawił na wersję wagon.
Owalne, poziome reflektory oraz delikatne próby zaokrąglenia krawędzi sprawiły, że Mazda 626 nie przypadła do gustu każdemu. Japoński producent nie do końca rozumiał europejskie preferencje dotyczące designu, więc postanowił spróbować swoich sił na rynku, oferując dobre, solidnie zbudowane produkty. Wszystkie cztery drzwi pozostały takie same jak w wersji hatchback, co zaowocowało nietypowym kształtem bocznych szyb za słupkami C. Z tyłu zamontowano światła tylne w narożnikach, co umożliwiło prosty kształt klapy bagażnika. W przeciwieństwie do wielu innych modeli kombi dostępnych na rynku, Mazda 626 oferowała płaską podłogę, na równi z górną krawędzią tylnego zderzaka.
Wnętrze zaprojektowane przez japońskich designerów charakteryzowało się zaokrągloną deską rozdzielczą z wypukłością nad zespołem wskaźników. Nie posiadała typowych kątowych cięć, które były powszechne u większości konkurencyjnych modeli. Wloty powietrza były zintegrowane z centralnym panelem i umieszczone powyżej linii środkowej deski. W niektórych wersjach wyposażeniowych oferowała przednie fotele kubełkowe. Z tyłu Mazda zainstalowała składane oparcie tylnej kanapy, co zwiększało przestrzeń bagażową.