Piąta generacja Mazdy 626 zadebiutowała w 1991 roku w Japonii, a w Europie rok później. Wersja amerykańska pojawiła się w 1992 roku jako model na 1993.
W 1991 roku Mazda już współpracowała z Ford Motor Co., co doprowadziło do wspólnego opracowywania pojazdów, które w niektórych sytuacjach wydawały się konkurencyjne na tym samym rynku. Na przykład, Mazda 626 zadebiutowała w Europie w 1992 roku, ale w kolejnym roku zaczęła konkurować z nią pierwsza Ford Mondeo.
Trend biodesign dopiero zaczynał się rozwijać, a Mazda wybrała go dla modelu 626. Okrągłe krawędzie, wąskie reflektory i zakrzywione panele sprawiały, że samochód wyglądał na mniejszy, niż był w rzeczywistości. Lusterka w kolorze nadwozia były nowością w tym modelu. Mazda 626 miała stosunkowo krótki rozstaw osi w stosunku do swojego rozmiaru, co prowadziło do dużych zwisów.
Wnętrze, z rozstawem osi wynoszącym 2,61 m (102”), oferowało przyzwoitą przestrzeń dla pasażerów z tyłu, ale było mniejsze niż w innych samochodach z tego segmentu. Zestaw wskaźników umieszczał prędkościomierz na środku, a obrotomierz po lewej stronie, podczas gdy po prawej stronie znajdowały się wskaźnik poziomu paliwa oraz wskaźnik temperatury płynu chłodzącego. Co ciekawe, przyciski tempomatu były umieszczone za kierownicą, pod zestawem wskaźników.