Po nawiązaniu współpracy z Fordem, Mazda produkowała i sprzedawała na wybranych rynkach pickup B-Series, oferując go w kilku wariantach kabiny, w tym w wersji Freestyle.
Podczas gdy inne japońskie koncerny motoryzacyjne, takie jak Nissan, Toyota czy Mitsubishi, rozwijały swoje pickupy 4×4 i z powodzeniem sprzedawały je na całym świecie, Mazda skupiła się na innych obszarach rozwoju. Po zakupie przez Forda musiała dostosować się do pomysłów marki z niebieskim owalem, co zaowocowało wprowadzeniem na rynek serii B, co, jak się okazało, nie było złym pomysłem.
Kabina Freestyle była nazwą Mazdy dla przedłużonej wersji kabiny. Jej tylne drzwi typu suicide (otwierane do zewnątrz) pozwalały na przewiezienie dwóch dodatkowych pasażerów z tyłu. Krótsza kabina pozwalała na zamontowanie dłuższego ładowniaka. Podobnie jak Ford Ranger, jego brat, B2500/Bravo, mógł przenosić ładunek o wadze jednej tony.
Wewnątrz Mazda zastosowała projekt deski rozdzielczej w stylu samochodowym. Jej zaokrąglone kształty i czysty, minimalistyczny design sprawiały, że pojazd był bardziej odpowiedni jako pickup rekreacyjny niż ciężarówka robocza. Dzięki solidnej konstrukcji, spełniał obie te funkcje. Z tyłu producent zamontował dwa fotele skokowe oraz przestrzeń do przechowywania pod nimi, lepszą do przechowywania wędek niż młotków.