Znana jako „Japoński Porsche 924”, druga generacja RX7 zadebiutowała na rynku w 1987 roku i była regularnie modernizowana aż do wycofania modelu w 1995 roku.
Mazda miała długą tradycję i doświadczenie w produkcji silników rotacyjnych, dlatego zdecydowała się wykorzystać je w drugiej generacji RX7. Silnik był podobny do poprzednika, ale zmodernizowany dzięki nowym technologiom, co zwiększyło jego moc. Wcześniejsze RX7 były wyposażone w silniki o naturalnym zasilaniu, podczas gdy nowsze modele dostępne były z turbosprężarką, co otworzyło drogę do większej mocy, a wszystkie wersje były dynamiczne.
Kiedy Akio Uchiyama projektował ten samochód, podobno inspirował się modelem Porsche 924. Z drugiej strony, aerodynamika odegrała kluczową rolę w kształcie auta, w tym w projektowaniu wysuwanych reflektorów z przodu. Uchiyama umieścił zestaw świateł parkingowych i kierunkowskazów z przodu, wraz z plastikowymi zderzakami okalającymi karoserię. Płaski i krótki widok z przodu nieco unosił się przed skośnymi słupkami A. Krótkie nadwozie i tylnie okno w stylu Camaro dopełniały całości. Z tyłu Mazda postawiła na prostotę, stosując prostokątne lampy tylne, które były na równi z karoserią.
Wewnątrz, producent zamontował dwa kubełkowe fotele z przodu oraz kanapę z tyłu, wystarczająco szeroką dla kilku osób. Deska rozdzielcza miała proste linie, z schowkiem z przodu pasażera i pionowym panelem centralnym. Mazda zaprojektowała panel instrumentów wystarczająco szeroki, by pomieścić dwa duże wskaźniki i cztery zegary.