Po zakończeniu udanej kariery modelu „sześć i osiem” (W114-W115) w Stuttgarcie narodziła się nowa gwiazda: model Mercedes-Benz W123 z 1975 roku, który plasował się poniżej gamy modeli klasy S, wprowadzonej na rynek w 1972 roku.
W123 był jednym z najbardziej niezawodnych samochodów niemieckiego producenta. Jego głośne silniki diesla z czterema cylindrami były zaprojektowane tak, aby służyły wiecznie, a niektóre z nich były jeszcze używane w 2020 roku w niektórych krajach jako taksówki. Samochód czerpał niektóre elementy od swojego poprzednika, takie jak zawieszenie z półzawieszeniem tylnym. Oferta modelu obejmowała wersje od 2,0-litrowego silnika diesla z 55 KM do 2,8-litrowego silnika wtryskowego z 185 KM.
Na przedzie wyraźnym elementem nowych modeli były różne duże okrągłe podwójne reflektory. Obok głównego reflektora, pod wspólną soczewką, znajdowała się mniejsza halogenowa lampa przeciwmgielna. W odróżnieniu od tego, dwa najwyższe modele z serii, typy 280 i 280 E, były wyposażone w prostokątne halogenowe reflektory szerokopasmowe. Dla rynku amerykańskiego zamontowano większe zderzaki. Proste linie nadwozia zostały złagodzone zaokrąglonymi krawędziami. Aby podkreślić luksusowy wygląd, zainstalowano chromowane lusterka i zderzaki.