Po dwóch latach prac rozwojowych, Mercedes-Benz na końcu 1930 roku zaprezentował „Grand Mercedes”. Był to najdroższy i naj luksusowy model oferowany przez niemieckiego producenta samochodów.
Grosser Mercedes, czyli Grand Mercedes, model W07, miał być szczytowym osiągnięciem w zakresie luksusu i osiągów. Specjalistyczne publikacje z tamtej epoki odnotowały, że samochód jest bezpieczny w prowadzeniu nawet przy „zapierających dech w piersiach prędkościach ponad 120 km/h” (75 mph). Grand Mercedes był oferowany z silnikiem doładowanym lub naturalnie ssącym.
Cabriolet A był w rzeczywistości podwoziem dostarczonym przez fabrykę z silnikiem bez doładowania. To był rzadki model, ponieważ zbudowano tylko 13 pojazdów bez doładowania. Wśród producentów nadwozi, którzy otrzymali puste podwozia do wykończenia, była mała firma Auer z Stuttgart-Bad Cannstatt, z którą Daimler miał długą historię jeszcze przed 1900 rokiem. Auer zaprojektował nietypową wersję kabrioletu dla silnika naturalnie ssącego, z dwoma drzwiami i dwoma miejscami. Za drzwiami znajdowały się dwie klapy, które mogły zostać otwarte, aby umieścić bagaż. Z tyłu samochód miał dwa zapasowe koła umieszczone na tylnej części nadwozia. Felgi 17-calowe były wyposażone w opony niskociśnieniowe 8.25 x 17.
Samochód był sprzedawany przez Mercedes-Benz jako puste podwozie w cenie 29.500 RM, po obniżce o 3000 RM za brak silnika z doładowaniem pasowym. Podwozie dostarczane było z silnikiem, 4-biegową skrzynią manualną, dwubiegową skrzynią rozdzielczą, deską rozdzielczą i szybą przednią. Wnętrze wykończono indywidualnie dobranymi materiałami.