Wprowadzony na targach motoryzacyjnych w Paryżu w 1930 roku, Typ 770 był jednym z najdroższych samochodów na rynku, dostępny w kilku wersjach nadwoziowych, a wszystkie pojazdy były składane ręcznie.
Jednak niemiecki producent nie zakończył rozwoju tego modelu po premierze. Oprócz sedanów i różnych kabrioletów, powstał również Stadt Cabriolet (Kabriolet Miejski). Pomysł na ten projekt polegał na tym, że właściciel pojazdu pozostawał z tyłu, w zamkniętej kabinie, podczas gdy kierowca i pasażer z boku znajdowali się pod gołym niebem. W ten sposób osoby siedzące z przodu nie mogły usłyszeć, o czym rozmawiano za szklaną szybą, która ich dzieliła.
Jak w przypadku reszty serii W770, Stadt Cabriolet posiadał V-kształtny chłodnicę z przodu. Dodatkowo, zakrzywione przednie błotniki były przedłużone po bokach i kontynuowane z bocznymi stopniami, ułatwiającymi wsiadanie i wysiadanie z pojazdu. Drzwi otwierane do tyłu umożliwiały pasażerom w kabinie szybsze i wygodniejsze wsiadanie i wysiadanie. Za kabiną producent zamontował półkę z demontowalnym pojemnikiem jako bagażnik. Ponadto, dwa zapasowe koła umieszczono z tyłu na osobnym stelażu. Po usunięciu bagażnika stelaż na zapasowe koła mógł być pochylony do przodu.
Stanowisko kierowcy wyposażone było w parę foteli oraz standardowy zestaw wskaźników Typ 770 z centralnie umieszczonymi tarczami i wskaźnikami, a drążek zmiany biegów był zamontowany na podłodze. Dodatkowo, drugi dźwignia aktywowała przełożenie overdrive, co pozwalało na jazdę z wyższymi prędkościami przy niższych obrotach silnika.