Mercedes-Benz dostosował swój ciężarowy model L1500 do użytku wojskowego, wyposażając go w napęd na wszystkie koła.
Mercedes-Benz opracował model L1500 jako lekkie pojazd użytkowy, który głównie służył jako samochód pożarniczy z napędem na tylną oś. Jednak niemieckie wojsko potrzebowało pojazdu terenowego, zdolnego do przewozu żołnierzy i zaopatrzenia na pole bitwy. Inżynierowie szybko zaproponowali rozwiązanie, dodając nową oś przednią i wał napędowy, przekształcając cywilny ciężarówkę w pojazd terenowy.
Producent nadał charakterystyczny wygląd przedniej części, co wyróżniało go spośród innych wojskowych ciężarówek. Komora silnika miała zaokrąglony kształt u góry oraz długie, poziome kratki wentylacyjne po bokach. Chłodnica była ozdobiona oznakowaniem z trzema gwiazdkami, pomalowanym w tym samym kolorze co reszta pojazdu, nie mogła być jednak chromowana. W zależności od potrzeb oddziału, karoseria mogła mieć boczne drzwi i być bez dachu albo mieć całkowicie zamkniętą kabinę dla ośmiu osób, w tym kierowcy. W porównaniu do standardowego L1500, model A miał chłodnicę umieszczoną wyżej nad przednim zderzakiem, który był spawany do końców podwozia.
Mercedes zamontował dwa fotele z przodu dla kierowcy i jego asystenta (mechanika – strzelca) oraz dwie ławki naprzeciwko znajdujące się z tyłu. Producent zainstalował zestaw wskaźników dla prędkościomierza, temperatury cieczy chłodzącej, poziomu paliwa, a także mały obrotomierz na desce rozdzielczej. Za strefą pasażerską umieszczono schowek. Ponieważ Mercedes-Benz miał imponujące doświadczenie w budowie pojazdów z otwartym dachem, skonstruował dach chowany, który składał się za tylną ławką.