W 1972 roku niemiecki producent samochodów wprowadził na rynek serię W116, która zastąpiła wcześniejsze modele W108/109. Wprowadzono ją z silnikami 6- i 8-cylindrowymi.
Rozpoczął się skandal Watergate, galon benzyny kosztował 55 centów, a przeciętne roczne dochody w USA wynosiły 11.800 USD. Bobby Fischer został mistrzem świata w szachach. We wrześniu tego samego roku zadebiutował pierwszy pojazd z nazwą „Mercedes-Benz Klasa S”, który stał się liderem w swojej klasie. Poziome reflektory wprowadzono do tej klasy po modelu SL z 1971 roku.
Projektantem był Friedrich Geiger, odpowiedzialny za design słynnych modeli, takich jak Mercedes-Benz 500K i 300 SL „Gullwing”. Dla nowej Klasy S opracowano panele osłonowe na słupkach A, które pełniły funkcję rynienek ochronnych przed wodą. Dodatkowe elementy bezpieczeństwa to szerokie kierunkowskazy o okrągłym kształcie, dobrze widoczne również z boku. Szerokie tylne lampy o żebrowanej powierzchni okazały się bardzo odporne na zabrudzenia.
Wewnątrz było dużo miejsca dla pięciu pasażerów, a w wersji z wydłużonym rozstawem osi jeszcze więcej dla pasażerów z tyłu. Deska rozdzielcza miała trzy okrągłe wskaźniki. Na środku znajdował się prędkościomierz, a po lewej stronie trzy wskaźniki poziomu paliwa, temperatury płynu chłodzącego i ciśnienia oleju. Po prawej stronie znajdował się analogowy zegar. Na konsoli centralnej znajdowały się suwaki do sterowania klimatyzacją oraz, jeśli był zainstalowany, radio-telefon.