Gospodarka niemiecka zaczęła się ponownie rozwijać po wielkiej depresji na początku lat 30., a Mercedes-Benz szybko zareagował, wprowadzając na rynek model Typ 200 (W21).
Niemiecki producent samochodów nie miał lub nie chciał zaangażować zbyt wielu zasobów w stworzenie nowego pojazdu od podstaw. Zamiast tego wziął już istniejący model Typ 170 (W15), który był pierwszym Mercedesem-Benz z niezależnym zawieszeniem we wszystkich rogach, i udoskonalił go na wszelkie możliwe sposoby. W rezultacie model Typ 200 zadebiutował w 1933 roku z kilkoma opcjami nadwozia, w tym z małym, zwrotnym kabrioletem nazwanym Cabriolet A.
Była to wyraźna ewolucja pod względem designu w porównaniu do Typ 170. Charakteryzował się zakrzywionymi kształtami i zaokrąglonymi krawędziami, które były droższe w produkcji niż płaskie panele w modelu W15. Ale ludziom się podobał, a samochód był bardziej luksusowy. Długie, zakrzywione przednie błotniki były kontynuowane po bokach przez stopnie ułatwiające wsiadanie i wysiadanie z pojazdu. Z tyłu, pochylony kształt był bardziej elegancki niż w jego sedanowym odpowiedniku, co prowadziło do mniejszej kabiny.
Dostęp do wnętrza zapewniały drzwi zawiasowe (suicidalne) z tyłu na dwa miejsca. Deska rozdzielcza była podobna do tej w sedanie, z czteroramienną kierownicą i centralnie zamontowanymi wskaźnikami. Stojąca na podłodze dźwignia zmiany biegów była jedyną przeszkodą między siedzeniami. W tym samym czasie zdejmowany płócienny dach mógł być złożony za siedzeniami.