Kiedy Mercedes-Benz zaprezentował nową linię modeli, nazwaną Typ 290, na berlińskim salonie motoryzacyjnym w 1933 roku, kryzys gospodarczy już minął, a niemiecka gospodarka znowu rosła.
To sprawiło, że niemiecki producent samochodów stał się bardziej kreatywny i stworzył kilka zamkniętych lub odkrytych pojazdów opartych na tym samym podwoziu W18, dostępnym w dwóch rozstawach osi. Jednym z nich był Cabriolet A, który był dwuosobowym kabrioletem wyposażonym w ten sam silnik i skrzynię biegów, co cięższy Typ 290 Sedan. Co więcej, dzięki niezależnemu zawieszeniu w każdym rogu, zapewniał on więcej komfortu niż większość innych producentów samochodów.
O sportowym wyglądzie, Cabriolet A uważany był za luksusowy kabriolet. Długi przedział silnikowy mieszczący silnik rzędowy sześciocylindrowy był otoczony wytłoczonymi przednimi błotnikami, które kontynuowały się w stronę bocznych schodków, ułatwiając pasażerom wsiadanie i wysiadanie. Z przodu, V-kształtny grill był otoczony grubym chromowanym paskiem, podczas gdy łuk w jego przedniej części wspierał trzy reflektory. Aby umożliwić dostęp do wnętrza, Mercedes zamontował drzwi otwierane do tyłu, które były uznawane za bardziej praktyczne, mimo że nie były zbyt bezpieczne. Z tyłu, opadający bagażnik tworzył płynny kształt i przywoływał sportowy charakter. Na długie podróże, producent przygotował łóżko dla dwóch zapasowych kół, umieszczone za bagażnikiem pomiędzy tylnymi zderzakami.
Wewnątrz, deska rozdzielcza wyposażona była w dwa skórzane fotele kubełkowe. Dźwignia zmiany biegów w układzie czterech biegów na podłodze była wygięta, aby kierowca mógł z niej skorzystać bez uderzania kolan pasażera. Na desce rozdzielczej zamontowano trzy wskaźniki, z miernikami poziomu paliwa i temperatury płynu chłodzącego po lewej, prędkościomierzem na środku i obrotomierzem po prawej stronie.