Mercedes-Benz wprowadził modele z serii 290 w 1933 roku na Międzynarodowym Salonie Motoryzacyjnym w Berlinie, oferując sedany oraz trzy kabriolety.
Niemiecki producent zbudował podwozie z wyborem dwóch rozstawów osi: krótkiego i długiego. Kabriolet A i C oparty był na krótszej wersji, natomiast B i D na wersji dłuższej. Ze względu na dużą tkaninę, inżynierowie musieli zamontować demontowalny słupek B.
Z przodu samochód miał chromowany pasek zamontowany między przednimi błotnikami, który wspierał dwa duże reflektory, a za nimi chłodnica stała prosto i wysoko, tworząc imponujący wygląd. Dzięki opadającej linii dachu w stronę tylnej części auta, całość miała dynamiczny charakter. Mercedes-Benz oferował Kabriolet D jako pojazd do długich podróży, z bagażnikiem umieszczonym za nadwoziem, przed tylnym zderzakiem.
Jego luksusowe wnętrze oferowało miejsce dla pięciu pasażerów, w tym kierowcy, na skórzanych siedzeniach. Dla pasażerów z przodu dwa indywidualne siedzenia zapewniały wygodną podróż. Demontowalne słupki B mogły być zainstalowane, gdy dach z tkaniny był zasunięty. Z powodu kształtu tylnych drzwi, pasażerowie z tyłu nie mogli całkowicie opuścić tylnych szyb.