W 1951 roku, na pierwszym Międzynarodowym Salonie Samochodowym we Frankfurcie po II wojnie światowej, Mercedes-Benz zaprezentował obok innych nowych pojazdów topowy model serii 300. Był to największy i najszybszy niemiecki samochód produkowany w tamtym czasie.
Model z 1951 roku to 300, który ewoluował w szereg modeli z wieloma modyfikacjami. Choć model z 1951 roku nie nosił nazwy 300 a, wersja z 1954 roku otrzymała nazwę 300 b, a model z 1955 roku to 300 c. Wszystkie miały wersję bez dachu, nazwaną Cabriolet D. W 1957 roku zaprezentowano głęboko zrewidowaną wersję modelu 300, która, zarówno pod względem technicznym, jak i zewnętrznym, różniła się wyraźnie od swojego poprzednika. Numer konstrukcji W 189 potwierdził nową konstrukcję z własną serią dla modelu 300 d.
Karoseria modelu 300 d została zaktualizowana, szczególnie w zakresie dachu i słupków C. Oprócz limuzyny, która, podobnie jak jej poprzednik, mogła być wyposażona w przesuwany dach lub ścianę działową, od grudnia 1958 roku dostępny był również Convertible D. Był on znacznie droższy od wersji zamkniętej, co prowadziło do bardzo ograniczonej liczby wyprodukowanych egzemplarzy.
Pomimo bycia kabrioletem, model 300 d Cabriolet D miał na liście opcji jednostkę klimatyzacyjną Artic-Kat. Wewnątrz producent zamontował nowe fotele, które zapewniały lepsze wsparcie dla pleców pasażerów.