Mercedes-Benz wyprodukował model Typ 300 w zaledwie czterech egzemplarzach, z czego tylko jeden był zamkniętym pojazdem, który producent wynajmował urzędnikom państwowym.
Niemiecki producent samochodów zaprezentował Typ 300 na pierwszym Międzynarodowym Salonie Samochodowym we Frankfurcie w 1951 roku. W 1954, 1955 i w końcu w 1957 roku samochód przeszedł kilka aktualizacji, z nowym wewnętrznym oznaczeniem W189, zamiast wcześniej używanego W186. Po tych zmianach, w 1960 roku, Mercedes-Benz zbudował cztery specjalne pojazdy na bazie wersji z długim rozstawem osi Typ 300. Dwa landaulet, czterodrzwiowy sedan oraz dwudrzwiowy sedan. Jedna z otwartych wersji została dostarczona papieżowi Janowi XXIII w grudniu 1960 roku, natomiast pozostałe trzy pozostały w fabryce. Drugi landaulet i czterodrzwiowy sedan były wynajmowane urzędnikom państwowym lub innym podmiotom, podczas gdy dwudrzwiowy sedan służył jako samochód pomiarowy.
Sedan 300 Pullman wyglądał jak standardowy Typ 300, ale z długim rozstawem osi do linii bocznej. Jego poszerzone nadkola i okrągłe reflektory były wspólne dla reszty gamy oraz wysoka i wąska kratka chłodnicy. Natomiast linia dachu była wyższa i miała strome przednie szyby. Tylnie drzwi były wyższe i miały przedłużenie w strefie dachu. Nad samochodem znajdował się duży szyberdach, który umożliwiał pasażerowi z tyłu wstanie i pomachać tłumowi. To był samochód używany przez byłego kanclerza Niemiec Konrada Adenauera podczas wizyt oficjalnych.
Wewnątrz producent zamontował dwa pojedyncze fotele z przodu oraz płaską deskę rozdzielczą z serii W189. Ściana działowa oddzielała kierowcę od tylnej części kabiny, z oknem otwieranym na w dół. Na tylnym siedzeniu znajdowały się tylko dwa miejsca na ławce. Mercedes zastosował wyłącznie drogie materiały, takie jak fornir drewniany i skórzaną tapicerkę.