Po światowym kryzysie gospodarczym na początku lat 30. Mercedes-Benz znów zaczął się rozwijać i wprowadził model Typ 320 w różnych wersjach.
Producent samochodów stworzył nową linię, oferując dwa rozstawy osi oraz nadwozie w wersji zamkniętej i otwartej. Dzięki temu niemiecki producent mógł zaproponować pojazd jako sedan, coupe oraz kabriolet z dwiema lub czterema drzwiami, w tym Cabriolet D, który powstał na dłuższej wersji podwozia, która była kontynuacją z modelu Typ 290.
Wyobrażony jako luksusowy i szybki pojazd, Cabriolet D miał nowy radiator w kształcie litery V z przodu, otoczony przez reflektory. Te nie były już montowane na belce przed radiatorem, lecz między błotnikami a wysoką komorą silnikową. Zakrzywione, odsłonięte błotniki były krótsze, aby pomieścić zapasowe koła zamontowane po bokach, a także kontynuowały linię nadwozia w postaci progów. Kabriolet D miał składane okna boczne dla wszystkich pasażerów. Z tyłu producent zamontował zamykaną przestrzeń bagażową z półkami na bagaż.
Dzięki czterodrzwiowej konstrukcji wsiadanie i wysiadanie było łatwe. Dodatkowo fotel kierowcy można było pochylić do przodu, co ułatwiało dostęp do tylnych siedzeń. Podobnie jak inne modele, Cabriolet D miał kierownicę z czterema ramionami, a panel instrumentów znajdował się pośrodku deski rozdzielczej.