Mercedes-Benz wprowadził model Typ 320 w 1937 roku w różnych kształtach i rozmiarach, nadając literę N wersji o krótkim rozstawie osi, od Normal.
W serii W142 Mercedes-Benz starał się pokryć większość segmentów samochodowych, używając tej samej ramy i różnych nadwozi. Później producent zbudował nawet pojazdy wojskowe, takie jak Kubelwagen, oraz różne wersje z zamkniętym nadwoziem. Istniało jednak duże zapotrzebowanie na mniejsze, lżejsze roadstery, które mogły przewozić głównie dwie osoby i szybko poruszać się po nowej (wówczas) sieci autostrad.
Design modelu 320 N był wyraźnie inspirowany słynnym 540K, z jego zwężającym się grillem, który był lekko pochylony do tyłu. Nie był to klasyczny aerodynamiczny kształt, ale z pewnością nie był też płaski i pionowy. Jego wygięte, wysokie i długie przednie błotniki, które podtrzymywały reflektory za pomocą poziomych wsporników, przypominały większego, mocniejszego brata. Krótkie drzwi zawiasowe z tyłu umożliwiały łatwe wsiadanie i wysiadanie pasażerom. Choć nie był prawdziwym samochodem sportowym, oferował opływowy, aerodynamiczny tył. Zapasowe koło było zamontowane na tylnej płycie pod metalową osłoną.
Wnętrze wyposażono w siedzenia 2+1, z dwoma fotelami kubełkowymi z przodu. Dodatkowo, z tyłu znalazło miejsce siedzenie skierowane do wewnątrz, za fotelem kierowcy. To nietypowe rozwiązanie pozwalało na wystarczającą przestrzeń dla trzeciej osoby, zamiast instalować ławkę bez miejsca na nogi. Z drugiej strony, kierowca miał dużo miejsca, a wskaźniki były umieszczone na środku deski rozdzielczej.