Mercedes-Benz wprowadził gamę W29 w 1934 roku, a oprócz standardowych sedanów i coupe, wyprodukowano także kilka wersji kabrioletów.
Po Wielkiej Depresji niemiecki producent samochodów próbował się odbudować i wprowadził siedem wersji do gamy W29 w czerwcu 1934 roku, z czego sześć miało nadwozie zaprojektowane przez Mercedes-Benz, a jedna była wersją z samym podwoziem. Kabriolet C był jednym z nich i oferował konfigurację 2+2 z otwartym dachem, stworzony z myślą o nowej sieci autostrad.
Zbudowany na dłuższym podwoziu, Kabriolet C miał w kształcie V chłodnicę otoczoną chromowaną ramką. Z przodu zamontowano dwa główne reflektory oraz trzeci, umieszczony centralnie reflektor na zakrzywionej listwie wspieranej przez przednie błotniki. Zderzak był zamocowany bezpośrednio na końcach podwozia, co zwiększało bezpieczeństwo pasażerów. Dodatkowo, Mercedes-Benz zainstalował dwa zapasowe koła po bokach długiego przedziału silnikowego. Wreszcie, aby poprawić aerodynamikę, szyba przednia była nachylona.
Wnętrze pojazdu wyposażono w parę kubełkowych foteli z przodu oraz ławkę dla dwóch osób z tyłu. Chociaż nie było zbyt przestronne, kabina była luksusowa, z skórzaną tapicerką i drewnianymi wykończeniami. Deska rozdzielcza miała główne wskaźniki umieszczone pośrodku.