Mercedes-Benz 500 K Special Roadster był jednym z najszybszych samochodów swojej epoki, który klienci mogli kupić, i z biegiem lat stał się autem kultowym.
W 1934 roku Mercedes-Benz rozpoczął wymianę modelu 380 na nową generację i zaprezentował linię 500, W29. Powiększając średnicę cylindrów i wydłużając skok tłoka, silnik rzędowy o pojemności 3,8 litra rozrósł się do pięciu litrów. Aby dodatkowo zwiększyć moc, Mercedes dodał sprężarkę Roots z przełącznikiem na desce rozdzielczej.
Nowa płyta podłogowa pozwoliła producentowi stworzyć długie nadwozie z tylko dwoma miejscami w kabinie i dwoma miejscami tzw. „teściowej” z tyłu. Przód samochodu wskazywał na umiejscowienie silnika z tyłu, co oznaczało, że jednostka napędowa była zamontowana za osią przednią. Nawet chłodnica była umieszczona za osłonami kół. Producent dodał masywny, sztywny zderzak z przodu, który wychodził przed nadkola kół. Był to tzw. „Autobahn-Kurierwagen”, co oznaczało samochody budowane do długotrwałej jazdy z dużymi prędkościami. Dwu-częściowa, nachylona szyba chroniła pasażerów przed wiatrem. Za kabiną, na stromym tylnej części, producent zamontował dwa zapasowe koła. Jedno znajdowało się w specjalnej przegrodzie przykrytej pokrywą. Gdy oba koła zostały zamontowane, pokrywa była usuwana, a drugie zapasowe koło układało się na górze.
Mercedes-Benz zainstalował drzwi otwierane do tyłu, aby uzyskać dostęp do luksusowej kabiny. Skórzana tapicerka i drewniane panele były wykończone w perfekcyjny sposób. Duża, czteroramienna kierownica zapewniała kierowcy jak najlepszą kontrolę nad samochodem.