Ferdinand Porsche pracował dla Mercedes-Benz, gdy opracowywał kilka pojazdów, takich jak linia Nurburg czy W08, a Cabriolet D był częścią tej serii.
Opracowany na wysokiej konstrukcji podwozia, Nurburg zastąpił pojazdy sześciocylindrowe z linii W03/04/05. Jego nazwa pochodzi od rozbudowanego programu testów wytrzymałościowych, który zaplanował niemiecki producent, kiedy to samochód przejechał 20 000 km w 13 dni na torze Nurburgring. Głównym modelem był sedan, ale ponieważ na kabriolety także był duży popyt, producent zaoferował kilka wersji z otwartym dachem, w tym Cabriolet D.
Dzięki długiemu silnikowi w układzie rzędowym ośmiu cylindrach, samochód miał długi przedział silnikowy. Podobnie jak jego rodzeństwo, miał parę reflektorów zamontowanych na zakrzywionej chromowanej belce między przednimi błotnikami. Z boku, zakrzywione przednie błotniki były przedłużone w stronę tyłu pojazdu z zestawem kroków bocznych. Jego czterodrzwiowa konfiguracja sprawiała, że był to łatwiejszy pojazd do użytkowania, szczególnie gdy właściciele musieli przewozić więcej niż dwóch pasażerów.
Chociaż miał krótszy rozstaw osi niż Cabriolet C, wersja D wciąż zapewniała wystarczająco miejsca dla pięciu dorosłych pasażerów w środku. Kabina wyposażona była w deskę rozdzielczą pokrytą drewnem, a panel wskaźników znajdował się w centralnym punkcie. Czteroramienne koło kierownicy miało przyciski do regulacji zapłonu i mieszanki paliwowej.