Mimo że ten samochód należy do serii Nurburg, nie został uwzględniony w oficjalnych zestawieniach producenta pod tą nazwą, jednak powszechnie używano jej z powodu zamieszania w nazewnictwie.
Mercedes-Benz przygotował aktualizację dla pojazdu, który najdłużej był produkowany w jego ofercie, modelu W08. Samochód ten musiał pozostać na taśmach produkcyjnych z powodu Wielkiego Kryzysu w latach 30-tych. Producent wiedział, że stworzenie zupełnie nowego modelu w tym segmencie zwiększy koszty produkcji. Dlatego przeprowadzono jedynie drobne poprawki, aby uczynić W08 bardziej atrakcyjnym, ale bez wysokich wydatków.
Produkcję modelu Nurburg 460 zakończono w grudniu 1933 roku, a w lutym 1934 roku rozpoczęto produkcję modelu 500. W marcu niemiecki producent dodał wersję 500 z doładowaniem, co wprowadziło zamieszanie wśród klientów. Mercedes-Benz zauważył to i dodał literę K do wersji z kompresorem oraz N do modelu z silnikiem wolnossącym. To jednak wprowadziło jeszcze więcej zamieszania między „Nurburg” a „Normal.”
To zamieszanie pozostało, a czasami model 500N nazywano Nurburg, głównie dlatego, że wykorzystywał te same podzespoły techniczne, które pochodziły z W08, takie jak Cabriolet F. Ten model był ostatnim, który korzystał z tego samego podwozia i sztywnej osi tylnej opracowanych w latach 20-tych. Co więcej, był wyposażony w drewniane koła. Z drugiej strony, nadwozie miało nowy design z nachylonym, zaokrąglonym chłodnicą zamiast prostokątnej, kształtowanej na wzór łopaty z W08 I. Jego lekko pochylona szyba czołowa oraz nadwozie były podobne do tych, które występowały w modelu 500. Dodatkowo, cztery drzwi były zawieszone na słupkach B, co pozwalało pasażerom z przodu szybciej wychodzić i otwierać tylne drzwi dla najważniejszych pasażerów.