Po połączeniu Daimler-Motoren-Gesellschaft i Benz&Cie, zarząd musiał zdecydować, czy budować luksusowe samochody, czy też popularne pojazdy, jak wszyscy inni.
Daimler zauważył, że w Niemczech jest tylko kilku producentów luksusowych samochodów, zwłaszcza Maybach, i nalegał na budowę pojazdów dla segmentu premium, podczas gdy Benz&Cie uważał, że nie ma rynku na luksusowe auta. Ostatecznie obie strony podjęły mądrą decyzję: na tej samej ramie zbudowali pojazdy dla mas, model Typ 200, oraz dla wyższej klasy jako Typ 260. Było to jak stworzenie wersji podstawowej i pełnej opcji na długo przed innymi producentami samochodów.
Zamknięta wersja Typ 260 została zbudowana jako kompletny pojazd z charakterystycznymi elementami Mercedes-Benz. Posiadała płaski, pionowy chłodniczy, z uniesionym górnym deklem oraz znak w postaci trójramiennej gwiazdy zamontowany na pokrywie chłodnicy. Prosta belka podtrzymywała dwa elektryczne reflektory umieszczone między przednimi błotnikami. Wkrótce DMG udowodniło, że ich decyzja była lepsza, a model 200 został wycofany. Sprzedaż wersji 260 przekroczyła 50 procent sprzedaży wersji 200.
Lecz DMG nie ograniczyło się jedynie do umieszczenia większego silnika w samochodzie i sprzedania go za dużo wyższą cenę. Wykończono kabinę dużymi, wygodnymi fotelami obitymi skórą oraz drewnianymi okleinami na panelach drzwi. Deska rozdzielcza, choć oparta na tym samym panelu co 200, miała ładniejsze wykończenie i materiały.