Mitsubishi wprowadziło trzecią generację modelu Colt opartego na Miragem w 1988 roku. W wersji trzydrzwiowej był to pojazd niewielkiego segmentu, natomiast jego czterodrzwiowy odpowiednik to słynny Lancer.
Gdy japoński producent samochodów próbował rozszerzyć swoją ofertę, skupił się na przystępnych cenowo modelach. Jego celem było umieszczenie jak największej liczby samochodów na drogach. Dlatego skoncentrowali się na pojazdach małego segmentu, a Colt był jednym z najważniejszych elementów tej układanki.
Oprócz sportowych wersji, reszta gamy była raczej nudna niż odważna. Przedni zderzak był elementem, który wykazywał więcej osobowości, dzięki wąskim reflektorom i cofniętym kierunkowskazom. Nie różnił się znacząco od innych aut z tamtej ery, które miały płaską, pionową, wąską i czarną kratkę. Przynajmniej otaczający go plastikowy zderzak miał czarną gumową listwę w górnej części, podczas gdy reszta była w kolorze nadwozia. Projektanci Mitsubishi wydłużyli dolną część zderzaka, a nawet oferowali go z dużymi wlotami powietrza po bokach i na środku. Profil samochodu był typowy dla japońskiego hatchbacka, z szerokimi drzwiami i dużą powierzchnią szklanych okien pomiędzy słupkami B a nachylonym do przodu słupkiem C.
Wewnątrz również niewiele miejsca na kreatywność pozostawił zespół projektowy producenta. Płaska deska rozdzielcza miała podwyższony obszar przed kierowcą, z panelem wskaźników w środku. Para kubełkowych siedzeń z niewielkim podparciem wspierała pasażerów z przodu, podczas gdy z tyłu składany oparcie mogło pomieścić dwóch pasażerów.