Trzecia generacja pickupów Mitsubishi była ważnym krokiem naprzód dla japońskiego producenta, który nadał jej podwójną osobowość – jako narzędzie robocze i pojazd rekreacyjny.
Pierwsza generacja pickupa bardziej przypominała słabiej napędzanego Forda Ranchero, natomiast druga generacja była przejściem w kierunku pojazdu użytkowego 4×4. Próbowano również dostosować go do potrzeb użytkowników, dodając kilka funkcji komfortu. Trzecia generacja została jednak zaprojektowana od samego początku jako prawdziwy, wszechstronny pojazd.
Jego design charakteryzował się łagodniejszymi krawędziami i zaokrąglonymi liniami z przodu oraz na panelach drzwi. Nie zapomniano jednak o jego korzeniach, starając się jednocześnie stworzyć pojazd o solidnej konstrukcji, zdolny do jazdy w każdych warunkach. Producent oferował go w wersjach Single-Cab, Crew-Cab i Double-Cab, z tym, że wersja Single-Cab była najniższym poziomem wyposażenia z najdłuższą przestrzenią ładunkową.
Wewnątrz, wersja bazowa miała prosty, roboczy wystrój, z materiałowymi siedzeniami, oknami ręcznymi i twardymi, źle wykończonymi plastikami. Jednak na koniec dnia, ten pojazd spełniał swoje zadania bez narzekań. Mógł przewozić jedną tonę ładunku i nie miał zastrzeżeń co do minimalnej płacy czy przerwy na lunch. W przeciwieństwie do swoich większych braci, które oferowały szersze kabiny, wersja Single-Cab miała miejsce dla dwóch osób, z konsolą centralną między nimi oraz dźwignią zmiany biegów wystającą z podłogi. W zależności od poziomu wyposażenia i wersji, mógł być wyposażony w klimatyzację oraz elektryczne okna i lusterka.