Mitsubishi Lancer z 2003 roku nadal opierał się na platformie Mirages, ale był skierowany do klientów poszukujących kompaktowego sedana.
Od momentu, gdy Lancer Evolution zaczął wygrywać wyścigi, nazwa Lancer stała się bardziej znana niż Mirage. To przekonało japońskiego producenta do stworzenia nowej linii modeli opartej na nowej platformie. Z siódmą generacją zaczęło to nastąpić, a model z 2003 roku jest głównym dowodem na to. Niestety, dla producenta samochodów, nie mógł on użyć znaku towarowego Lancer w Europie, więc musiał skorzystać z Carisma, a samochód produkowano w zakładzie NedCar w Holandii.
Siódma generacja Lancer charakteryzowała się trójkątnymi reflektorami o zaokrąglonych kształtach, zgodnymi z nowoczesnym trendem wzornictwa. Jego siatkowy grill był zdobiony centralnym pionowym żebrem, które wspierało emblem marki z trzema diamentami. Zderzak sportowy miał dodatkowe strefy chłodzenia na dolnej części: jedną szerszą w środku i dwa boczne wloty. Projekt nadwozia w stylu trzech skrzyń nie był zbyt śmiały. Jednak oferował lusterka i klamki w kolorze nadwozia, podczas gdy inni producenci wciąż stosowali czarne, niepomalowane elementy.
Wewnątrz, deska rozdzielcza była mieszanką czarnych, szarych i srebrnych wykończeń. Poza wlotami powietrza i radiem, reszta miała zaokrąglone kształty. Na centralnym panelu producent zdecydował się umieścić radio powyżej jednostki sterującej klimatyzacją, co było dobrym pomysłem, zwłaszcza że nie było przycisków na kierownicy. Dzięki większemu rozstawowi osi w porównaniu do szóstej generacji, zyskało więcej miejsca na nogi dla pasażerów z tyłu.