W 2003 roku Mitsubishi zaprezentowało odświeżoną wersję siódmej generacji modelu Lancer, a jego wersja kombi również otrzymała zaktualizowany pakiet.
Choć Lancer znany był przede wszystkim z wersji Evolution, japoński producent oferował to kompaktowe auto w bardziej rodzinnym wydaniu: jako kombi. Podobnie jak jego sedanowy brat, był dostępny z turbodoładowanym napędem na cztery koła w wybranych rynkach. W większości jednak sprzedawany był jako ekonomiczny samochód z napędem na przednie koła.
Nowy wygląd charakteryzował się krągłymi, trójkątnymi reflektorami oraz „uśmiechniętym” grillem podzielonym na dwie części przez pionowy żebrowany element, na którym znajdowało się chromowane logo Mitsubishi. Przedni zderzak miał szeroki i smukły grill, z bocznymi otworami na światła przeciwmgielne. Producent zbudował pojazd z podobnymi kształtami do słupka B, ale miał dach wydłużony nad przestrzenią bagażową, z zestawem okien za tylnymi drzwiami. Z tyłu pokrywa bagażnika była płaska i pionowa, co maksymalizowało przestrzeń wewnętrzną.
Wnętrze wyposażone było w zakrzywioną deskę rozdzielczą z podwyższonym obszarem dla zegarów. Białe wskaźniki z czerwonymi wskazówkami przypominały te z samochodów sportowych, mimo że był to jedynie ekonomiczny model kombi. W centralnej części znajdowały się radio CD oraz pokrętła do sterowania klimatyzacją. Z tyłu Mitsubishi zainstalowało dzieloną oparcie siedzenia w proporcjach 60/40, co zwiększało pojemność bagażnika z 400 litrów do 1200 litrów.