Mitsubishi zbudowało drugą generację Outlandera w Europie we współpracy z francuską grupą PSA (Peugeot-Citroen) i zastosowało silnik diesla od Volkswagena.
Po pięciu latach obecności na rynku, Mitsubishi zrezygnowało z pierwszej generacji Outlandera, a druga generacja została zaprezentowana w październiku 2006 roku. Powstała jako samochód globalny, dostosowany do specyficznych rynków. Aby to udowodnić, Mitsubishi zrezygnowało z nazwy Airtrek na japońskim rynku i wprowadziło Outlandera, tak jak w reszcie świata.
Design samochodu łączył kanciaste linie z zaokrąglonymi panelami. Miał reflektory przykryte szkłem oraz podzieloną atrapę chłodnicy. W zależności od poziomu wyposażenia, samochód miał aluminiową osłonę pod zderzakiem, chroniącą silnik i skrzynię biegów. Z tyłu Mitsubishi zamontowało zestaw przezroczystych lamp tylnych z lampami LED w środku. Producent samochodów zdecydował się na system otwierania klapy bagażnika, w którym górna część unosi się do góry, a dolna opada, gdy jest otwierana.
Wnętrze Outlandera oferowało miejsce dla siedmiu osób w konfiguracji 2-3-2. Choć ostatni rząd nie był zbyt wygodny, mógł pomieścić dwóch dorosłych na krótkich dystansach. Z przodu, producent zamontował deskę rozdzielczą inspirowaną modelem Lancer, z zegarami w stylu lornetki. W zależności od skrzyni biegów, zamontowano łopatki do zmiany biegów w wersjach automatycznych oraz pokrętło do przełączania napędu między przednim a napędem na cztery koła z możliwością blokady centralnego dyferencjału.